Dit is een verhaal over hoeveel een mens (ver)dragen kan, over grenzen (over grenzen heen) te verleggen. Bijstellen en herstellen. Een verhaal over liefde, leed, en vooral leiden. Leiding hebben en leiding houden. Het kan een zielig verhaal zijn, of worden, maar wie zit daar op te wachten? Ik niet, daar ben ik de mens niet naar!
MENU
Mijn naam is Corine Barendregt, 35 jaar, moeder van Jari (5 jaar).
Ongevraagd en ongewenst staat al zo’n 24 jaar van mijn leven in het teken van kanker, borstkanker, zo één van het allerlelijkste soort.
Ergens heb ik besloten dit niet lijdzaam (meer) te ondergaan, maar het als een uitdaging te zien, een soort macabere missie. Mijn missie, met maar één doel: VICTORIE!!!
Vandaar mijn blog.
Mijn blog is om mijn lijf geschreven; om mijn lijf de aandacht en steun te geven die het verdient. In alle betekenissen die je hieraan kunt geven.
donderdag 15 mei 2014
Kopie facebook
Een kort berichtje van mij voor degene die het nog niet wisten: ik ben opnieuw met spoed in het ziekenhuis in Alkmaar opgenomen geweest afgelopen week. Het ging even helemaal niet goed, maar ik ben nu weer thuis en het gaat op het moment, naar omstandigheden redelijk.
Vanwege alle hectiek willen we laten weten dat ik het even rustig aan doen met contacten. Even de focus weer op mezelf en verwerken.
Bij deze is het wellicht ook handig om te laten weten dat mijn telefoon al gedurende deze hele hel zeer goed getimed niet functioneert. Dus stress niet als ik niet reageer. Ik ben via Johan bereikbaar, voor wie zijn nummer hebben. En anders via mijn mail.
Bedankt voor alle lieve steunbetuigingen, ze hebben me enorm gesterkt.
Heel veel liefs Corine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten