Hypercalciemie?!

Na weer (de blijkbaar steeds zo 'nodige') topstress te hebben gehad, hoop ik dat de rust weer enigszins (want dat is voorlopig het hoogst haalbare, ik maak mezelf geen illusies) is wedergekeerd...

Wat was er (nu weer) aan de hand?!

De afgelopen week ging het ineens weer een stuk minder met mij, en steeds rotter ook eigenlijk. Meer vermoeid, meer duizelig, dan weer opvliegers, dan weer koud, bij vlagen misselijk, last van buik en ingewanden, nachtelijk zweten, hoofdpijn en grote onrust in elke vezel van mijn lijf. Een duidelijk gevoel van 'hier gaat iets goed mis van binnen'.

Toen kwam daar een fijne bloeduitslag (of eigenlijk meer een interpretatie van twee geleden afgenomen bloed): hypercalciemie. Of ik heel snel naar mijn eigen internist wilde gaan om uit te laten zoeken wat de oorzaak hiervan is... PANIEK!!! Van de hoogste orde, want hypercalciemie is zowat het slechtste wat mij nu kan overkomen...slechte prognose, als het even tegenzit harde achteruitgang, met snelle afloop!

Daar komt bij dat dit nou net de complicatie is, waar mijn lieve strijdmaatje nog maar zo recent aan is overleden. Dat verzin je toch niet?!

Hypercalciemie komt vaker voor bij vrouwen met uitgezaaide borstkanker, met name bij botmetastasen, en vormt voor mij dus een reëel risico. Wat er bij hypercalciemie bijvoorbeeld gebeurt (kan namelijk door verschillende oorzaken ontstaan), is dat er òf te snel bot wordt afgebroken, òf dat de tumoren bepaalde stofjes gaan afscheiden (een soort nephormoon), waardoor er teveel calcium in het bloed komt. Dit geeft grote problemen, zoals bijvoorbeeld nierfalen en verkalking van organen (zoals het hart). Helaas is de schade die het veroorzaakt een onomkeerbaar proces.  

Angst, huilen, confrontatie, wanhoop, ongeloof, woede, en toch gelukkig nog hoop op een goede afloop. Zelfdokteren, als een malle!

Vandaag met spoed naar het ziekenhuis voor een nieuwe bloedtest en overleg met mijn eigen internist. Na (voor mijn gevoel tergend lang) flink in de rats te hebben gezeten, en alle worse-case-scenarios tien keer uitgedacht te hebben, kwam daar het verlossende bericht.

HET VALT REUZE MEE!!!

Wel wat tegenstrijdige waarden, maar niet direct levensbedreigend of zeer verontrustend meer.
Leve mijn lijf, dat zichzelf toch maar weer mooi hersteld lijkt te hebben, en leve het zelfdokteren!

Over een paar weekjes een controle, en nu met een gerust hart weer naar bed!

(weer een hoofdstukje uit het leven van een kankerpatiënte)

Welterusten allemaal!